FARKLI ÜFLEME TEKNİKLERİ

KLARNET'DE KULLANILAN ÜFLEME TEKNİĞİ

Klarnet tarihinde A.J Macgillivray'e göre geçerli olmuş ve kabul görmüş 2 farklı üfleme tekniği vardır.

Bunlardan klasik fransız tekniğinde ; alt dudak alt dişlerin üzerine gelicek şekilde içeri doğru kıvrılırken, üst dudak da içeri doğru kıvrılıp beke herhangi bir üst diş teması yapılmadan üflenir ve bek 2 dudak arasında alt dudağa yerleştirilir.

Müller, bu teknik ile klarnet çalımı sırasında kamışın kullanılmasının bazı dezavantajlar getirdiğinden bahşetmiştir. Onun bu düşüncesini Baermann ve Berr kendi okullarında da desteklemiştir. Ancak bu teknik böylesine tenkit almasına ragmen uzun yıllar boyunca da İtalya ve İspanya'da tercih edilmiş ve büyük orkestralarda da kullanılmıştır.

Diğer Teknik ise ; günümüzde de genel geçerliliği olan ve askeri çalış tekniği de denilen üst dişleri doğrudan ağızlıga koyarak icra edilen bir tekniktir. Bu teknikde de yine alt dudak alt dişlerin üzerine doğru gelecek şekilde içeri doğru kıvrılırken, üst dişler bekin üst yüzeyine beke destek vermek amacıyla yerleştirilir ve üflenir. Bu teknikde İngiltere ve Amerika başta olmak üzere günümüzde en çok tercih edilen teknikdir.

Bu üfleme tekniği Türkiye'de de gerek klasik batı müziği klarnetistleri gerek ise Türk müziği klarnetistleri tarafından tercih edilmektedir. Çünkü bu teknik ile hem klasik batı müziği hem Türk müziği icrasının yapılması daha kolay ve daha rahattır. Bunun sebebi ise Türk müziği icrasında kullanılan vibrato (titreşim) ve glissando (kaydırma) tarzı tekniklerin uygulanma biçiminde icracıya kolaylık sağlamasıdır. Çünkü bu teknikleri yaparken alt dudağın hareket alanını daha serbest ve özgür bırakabilmek diğer tekniğe oranla daha mümkün olmaktadır.